Dit was één van de stellingen waarmee we ons PAIR-netwerk voor coaches en leidinggevenden van 17 mei startten. Deze keer was Systemisch leiderschap het centrale thema. Hoe gaan we om met de complexiteit en dynamieken in organisaties en teams? Hoe houden we rekening met de verschillende posities om onze impact te vergroten? Dit leidde weer tot boeiende discussies en inzichten.
We kwamen tot de volgende antwoorden en nuanceringen:
- Lig er niet teveel van wakker. Medewerkers willen af en toe eens kunnen ventileren. Beschouw het als een gegeven waar niks mee mis is als het niet de overhand krijgt.
- Afstand en nabijheid maakt posities duidelijk. Wanneer medewerkers elkaar opzoeken om het over de leidinggevende te hebben, creëren ze (on)bewust een afstand waarmee ze de positie van de leidinggevende bevestigen ten opzichte van de teamleden.
- Het is belangrijk dat er voldoende communicatiekanalen zijn om verbinding te maken tussen de leidinggevende en het team, anders is het risico groot dat roddelen leidt tot polarisatie. Een sterke visie op open en verbindende communicatie en het voorzien van overlegmomenten kunnen hierin ondersteunend zijn.
De leidinggevende heeft vaak een eenzame positie omdat hij/zij op de eerste positie staat. De gedachte van Siets Bakker en Leanne Steeghs is hierbij inspirerend.
Eén van de meest destructieve handelingen van een leider is te zeggen ‘ik ben een van jullie, we zijn gelijken’. De boodschap die medewerkers horen is ‘Er is hier geen leider. Dus ook geen richting, geen begrenzing en geen veiligheid’ (Systemisch wijzer, 2015, blz. 125)